27.4.16

Το αμπέλι που βρυχάται μέσα μας

Τα σταφύλια ματώνουν τον Αύγουστο
Τα ποδοπατούν για ώρες
κι ύστερα πίνουν τον ζωμό από τις εκδορές
Σφαγμένα ζώα
ηδύποτα
Τα σταφύλια
άμα προσεκτικά τα ακροαστείς
πονούν
Και αυτό το κόκκινο που στάζει
σε γενναίες ποσότητες από τα σωθικά τους
μπαίνει μες σε φιάλες
που αδειάζουμε τα βράδια
- συνένοχοι σιωπής στο αρχαίο έγκλημα-
μες σε μια έκσταση σπονδών
σε ανυπεράσπιστο θεό των ερειπίων
Και εισβάλλει ένας κλαυθμός στις αρτηρίες


Τα βράδια πίσω απ' τα πουλιά, εκδ. Μανδραγόρας, 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια: