Ντορέτα

Η Ντορέτα
είναι ένα κορίτσι-φωλιά
Δεκατριών χρονών περιστερώνας
Κι όλα της τα φιλιά ανακατωμένα με τα αλάτια
απ' το πέρα-δώθε των απογευμάτων
Σέρνει μαζί της άλλοτε τη Μπουμπού
άλλοτε τη σκιά της να φορά κόκκινη μουσική
για ευγενείς τουρίστες που δειπνούν
στα διπλανά εστιατόρια
Έχει χαθεί τα τελευταία βράδια
Είκοσι τόσα ημερονύκτια
έχει να με τρομάξει με τα χέρια της στα μάτια μου
εν μέσω θερινής αιμοβορίας
Είναι αργά για τελευταία βράδια τώρα πια
Έτσι ή αλλιώς η ενηλικίωση
γυρνά ταχέως τους δείκτες των μοναδικών

Και τα απογεύματα σύντομα σταματούν
να μου πυροδοτούν την απορία
που να 'ναι η Ντορέτα
κι αν απρόοπτα μεγάλωσε

Τα βράδια πίσω απ' τα πουλιά, εκδ. Μανδραγόρας, 2015.