Hangover
Η τρέλα μου
μολύβι ασφαλισμένο
στη ζεστή θαλάμη
της νύχτας.
Θα εκπυρσοκροτήσει μόνη της
η μπερέτα των ματιών μου
γεμίζοντας τον ουρανό
πλειάδες.
Φέγγω από μέσα
αιμορραγώ απέξω.
Είμαι εντάξει.
Η θλίψη ανταπέδωσε
το κάλεσμα
κερνώντας με πρωινές
ημικρανίες και ποιήματα.
Φτύνω τους στίχους
μα η γεύση απ΄ το ποίημα
παραμένει.
Η άλλη πλευρά
Είμαι. Το βουητό του αέρα που
αντηχεί μέσ' απ' την καμινάδα.
Ένα ανεπαίσθητο γαϊτανάκι από
στάχτες που χορεύει πάνω
απ' το σβησμένο κούτσουρο.
Το μόνο ζωντανό φως.
Η καύτρα του τσιγάρου μου
που σβήνει όπου να 'ναι.
Είμαι λουλούδι κομμένο σε βάζο.
Ρουφάω νερό μα ψάχνω χώμα.
Αποκομμένη απ' τη ρίζα
ανθίζω μόνο μια φορά κι ύστερα
πέφτω
πέταλο
πέταλο
πάνω σ' ένα καρώ τραπεζομάντηλο.
Είμαι φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Σιωπή μέσα σε αστικό καρναβάλι.
Είμαι η άλλη πλευρά του χαρτιού
που γράφω.
Ο στίχος που δεν επιλέγεται.
Αυτό που δεν χωράει στο ποίημα.
Είμαι.
Το τυφλό σημείο του καθρέφτη
στο κρεβάτι του νάρκισσου.
free jazz
Από το ταβάνι του δωματίου 155
κρέμονται τσαμπιά άγουρα
οι ρώγες των ονείρων μου.
Κόβεις με το χέρι,
χαϊδεύεις απαλά κι ύστερα
με το στόμα
τρυγάς οργασμούς μιας
υπαρκτά ουτοπικής
συνεύρεσης.
Σ΄ αγαπώ.
Το σώμα μου αποφάσισε
του ενικού του την πιο μεγάλη
συντριβή.
Να ζήσει απ’ το σώμα σου
αξεχώριστο.
Έξω από κανόνες
κιρκαδιανών ρυθμών,
εσύ κι εγώ
αξίες ολόκληρες
σ’ αυτοσχεδιασμό.
Από την ποιητική συλλογή "Το μερίδιο των αγγέλων", αυτοέκδοση 2012/ lulu.com