ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ

από τον πέμπτο όροφο

την ώρα που εσύ ετοιμάζεις το μεσημεριανό σου

την ώρα που πίνεις

την τελευταία ρουφηξιά του μαύρου ωκεανού

και λίγο πριν φωλιάσει στο στήθος σου

ο πνιγμός

ακούς μες στη βοή των μελισσών

ένα-ένα τα κόκαλα της σπονδυλικής στήλης

ο μυελός των οστών χύνεται στα χαρτιά σου

δεν υπάρχει κραυγή τρόμου μονάχα η έκφραση

και ξαφνικά

η βρύση δεν στάζει

τα πουλιά περιμένουν βουβά

τα παιδιά σε κοιτούν σαν αγάλματα

τα αυτοκίνητα σταθμεύουν σε σχήμα σωρού

ο κόσμος

ο κόσμος στεγνώνει

Χ.Ν.