Δεν έχει πιο κάτω απ' τον βυθό
Πιο κάτω από τα παπλώματα που σέρνεσαι ολόγυμνος
αγκάθι και χειμώνας η κουβέρτα
σε ανασηκώνει συνεχώς
Δεν έχεις ύπνο
Πηγαίνεις από τοίχο σε τοίχο
σε κάνει να αναριγάς ο ψίθυρος των πάντων
Είσαι ένα βλέφαρο ορθάνοιχτο
Μια στιγμή Κύκλωπας
Ένα συμβάν αποκομμένο από τους χάρτες των δελτίων
Μια έκρηξη στο βάθος του τοπίου
και τριγύρω τα καμένα μυαλά
Ένα αδειανό απόγευμα μέσα στα σπλάχνα σου
Βαλίτσα που επιστρέφει άδεια
Τρέμεις
δεν ξέρεις πως να βγεις από το ενδιάμεσο συρμού και αποβάθρας
Σσσσς
(βαθιά εισπνοή
εκπνοές κοφτές
γεννάς και φεύγεις)
Ώσπου να αλλάξουν οι σκιές σε χάραμα
Μέχρι να 'ρθεις στα συγκαλά σου.
Χ.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου