ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑ - Raymond Carver

Τούτο δω είναι το ποίημα που θα έγραφα
νωρίτερα, μα δεν το 'γραψα
γιατί σ' άκουσα να κουνιέσαι μες στον ύπνο σου.
Σκεφτόμουν ξανά
το πρώτο μας πρωινό στη Ζυρίχη.
Πώς σηκωθήκαμε προτού χαράξει.
Σαν χαμένοι για μια στιγμή. Βγήκαμε ωστόσο
έξω στο μπαλκόνι που έβλεπε
προς το ποτάμι και το παλιό τμήμα της πόλης.
Κι έτσι απλά σταθήκαμε εκεί, χωρίς να μιλάμε.
Γυμνοί. Κοιτάζoντας τον ουρανό να φωτίζεται.
Συγκλονισμένοι κι ευτυχισμένοι. Λες και
μας έριξαν εκεί πέρα
εκείνην ακριβώς τη στιγμή.



Raymond Carver, Δωμάτια όπου οι άνθρωποι ουρλιάζουν και πληγώνουν ο ένας τον άλλο, μτφρ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, εκδ. Γαβριηλίδης 2018.