10.2.12

διαπίστωση

για αυτό κι εγώ
φόρεσα τα άσπρα μαλλιά μου
δυο νυσταγμένα μάτια
το διάτρητο καπέλο μου
φόρεσα εμένα μαζί εσένα
τότε είδα μόνο
(ανάγλυφο έγινες)

έλειπες

(κεριών)
στον ποιημάτων τα ραγίσματα έτριζε η Λέξη
χρόνια άμετρα αμέτρητα
θα έψαχνα ως και στη βροχή
μα έχει στερέψει από πλημμύρες η ατοπία
για πού να κινήσει κανείς;